"در ایامی که صاف و ساده بودم"                                       به فکر درس و مشق افتاده بودم

همیشه جــــزوه ای انــدر بَرَم بود                                         سرم لای کتــــــــاب و دفترم بود

همـــــــه درها به رویم بسته بودم                                         ز خرخــــوانی شدیداً خسته بودم

ز خواب و از خوراک افتاده بودم                                         بـــــه بَربَچ پاســــخ رد داده بودم

خـــــریٌت کرده بودم بیش در بیش                                         پراندم از خــودم بیگانه و خویش